کاهش میزان آهن در سلولهای چربی از اضافه وزن موش ها جلوگیری کرد

29ژوئن 2021 - دانشمندان UT Southwester در یک مطالعه جدید گزارش دادند: کاهش میزان آهن در سلولهای چربی با محدود کردن میزان چربی جذب شده توسط روده ها، باعث جلوگیری از اضافه وزن موشهای دارای رژیم غذایی پرچرب و ایجاد مشکلات سلامتی مرتبط با آن شد. این یافته ها که به صورت آنلاین در Cell Metabolism منتشر شده است، در نهایت می تواند منجر به راهکارهای جدیدی برای محافظت از افراد در برابر چاقی و بیماری های مرتبط با آن شود.

به راحتی می توان گفت که باید کالری کمتری مصرف کنیم، اما در عین حال، همه ی ما دوست داریم غذاهای مورد علاقه و خوشمزه ای را بخوریم که احتمالا کالری زیادی دارند. با جذب چربی کمتر، این حیوانات وزن خود را پایین نگه داشته و عواقب ثانویه ی افزایش وزن اضافی را تجربه نکردند.

پرفسورPhilipp E. Scherer ، رهبر این مطالعه و استاد گروه های پزشکی داخلی و زیست شناسی سلولی در UTSW، توضیح داد که از مدتها قبل مشخص شده است که کمبود سیستمیک آهن باعث کم خونی می شود، که با علائمی مانند خستگی شدید و ضعف همراه است. محققان همچنین اثرات محرومیت آهن را در جمعیت خاصی از سلولها بررسی كرده اند كه به طور معمول باعث ناكارآمد شدن سلولها و حتی مرگ آنها گردید. با این حال، محققان این دستکاری را در سلولهای چربی آزمایش نکرده بودند.

پرفسور Schererو تیمش از یک تکنیک تولید مثل برای تولید موشهایی استفاده کردند که میزان آهن به مراتب کمتری در سلولهای چربی خود داشتند. آنها انتظار داشتند که این موشها، از سلامت خوبی برخوردار نباشند.برعکس، این موشها حتی وقتی که با رژیم غذایی پرچرب پرورش یافتند، سالم ماندند در حالیکه زوج های نوع وحشی آنها با این رژیم غذایی به شدت چاق شدند. در حالی که موش های طبیعی "نوع وحشی" دچار مشکلات سلامتی مرتبط با چاقی، از جمله مقاومت به انسولین و مقادیر بالای کلسترول و تری گلیسیرید شدند، موش های دارای بافت چربی با فقر آهن، لاغرتر ماندند و به هیچ یک از این مشکلات مبتلا نشدند.

یک دستکاری ژنتیکی متفاوت که باعث کاهش محتوای آهن در سلولهای چربی موشهای بزرگسال گردید، همان اثرات مثبت سلامتی را ایجاد کرد و از موش ها در برابر اختلالات متابولیکی ناشی از رژیم غذایی پرچرب محافظت نمود و حتی سلامت موش ها را بعد از چاقی بهبود بخشید، و بیشتر عواقب منفی مرتبط با چاقی را در آنها برعکس کرد.

پرفسور Scherer و همكارانش در جستجوی علت این پدیده، دریافتند كه سلولهای روده ای موشهایی كه دارای سلولهای چربی با آهن کم هستند، لیپیدهای كمتری را جذب می كنند و به این ترتیب تعداد كالری دریافتی آنها به میزان قابل توجهی محدود می شود. پرفسور Scherer گفت: سلولهای چربی که آهن کمتری دارند یک سیگنال شیمیایی برای اعلام وضعیت آهن خود به روده می فرستند که باعث می شود بافت روده چربی کمتری را جذب کند. با این حال، هنوز ماهیت این سیگنال مشخص نیست.

اگر محققان راهی برای تخلیه ایمن سلولهای چربی از آهن، یا تأمین مصنوعی این سیگنال شیمیایی پیدا کنند، در نهایت ممکن است بتوانند سلامت متابولیک افراد را بهبود بخشند.

پرفسور Scherer، گفت: درک این که بافت چربی چگونه با روده صحبت می کند، مرحله بعدی است که باید تحقیقات آن را آغاز کنیم.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20210629/Lowering-iron-content-in-fat-cells-prevented-mice-from-gaining-excess-weight.aspx